Spanie rodziców z dzieckiem w łóżku nadal wzbudza wiele kontrowersji. Jedni uważają, że to normalne a inni twierdzą że nie koniecznie.
Więc do jakiego wieku nie ma się czym martwić. Do ilu lat dziecko może spać z rodzicami? Wszystko ma swoje minusy i plusy.
Spanie z dzieckiem – jakie są tego korzyści?
Małe dzieci, które przyszły dopiero na świat potrzebują ogromnej ilości ciepła. Zapewnienie bezpieczeństwa jest priorytetem. Mama w tym okresie również będzie się czuć bardziej komfortowo. Nocne karmienie będzie łatwiejsze a dziecko będzie zawsze blisko i w razie jakichkolwiek komplikacji można od razu zareagować. Dziecko będące w brzuchu mamy przez 9 miesięcy czuło się bardzo dobrze.
Po tym czasie wszystko się zmienia, świat wokół niego jest całkiem obcy. Jedyne co znało to ciepło, bicie serca oraz głos. Dlatego tak ważny jest dotyk, bliski kontakt ciało do ciała i przytulanie do klatki piersiowej. Ma to bardzo istotne znaczenie w prawidłowym rozwoju psychicznym malucha, co zostało potwierdzone naukowo. Jednak do jakiego wieku spanie z dzieckiem jest w porządku? Myślę, że jest to sprawa indywidualna niepodlegająca uogólnianiu.
Jakie są niedogodności spania z dzieckiem w jednym łóżku?
Doszukując się wad spania z dzieckiem z rodzicami głównie nasuwa się brak bliższych relacji w związku. Między innymi brak dotyku, przytulania się i utrudnione współżycie. Rano rodzice mogą budzić się z bólem mięśni, że względu na wiercenie się dziecka. Należy jednak zaznaczyć, że dzieciństwo jest najcudowniejszym czasem w życiu każdego człowieka. Jest beztroskie i w zasadzie bez zmartwień. Jest to moment, kiedy to buduję się wzajemne relacje z rodzicami i rodzeństwem. Zaniedbanie tego może mieć poważne skutki. Ciepło rodzinne, wzajemna troska o potrzeby każdego z rodziny i zrozumienie to najważniejsze potrzeby. Trzeba umieć to zrozumieć. Czas potrzeby dziecka spania z rodzicami kiedyś minie a oni na nowo odzyskają swoją sypialnię na wyłączność.
Do jakiego wieku spanie z dzieckiem jest właściwie?
Wielu rodziców zastanawia się do jakiego wieku spanie z dzieckiem jest w porządku. To zależy od kilku kwestii. Mianowicie, czy dziecko śpi z nami całą noc czy przychodzi tylko na chwilę. Starsze dzieciaki z reguły urządzają wędrówki do sypialni rodziców, gdy czują się źle.
Mają koszmary, jest im smutno z jakiegoś powodu. Przytulanie się do mamy lub taty w takich momentach jest najlepszym lekarstwem na wszystkie troski. Każde dziecko jest inne i potrzebuję indywidualnego podejścia. Rodzice najlepiej wiedzą co jest mu potrzebne i jak z nim postępować. Spanie z 10 letnim dzieckiem w takich momentach jest jak najbardziej zrozumiałe.
Co zrobić by oduczyć dziecko spania z rodzicami?
Czasem bywa tak, że dziecko ma problem z odzwyczajeniem się spania z rodzicami. Trzeba doszukać się przyczyny tego zachowania. Może to być brak własnego miejsca do komfortowego snu. Brak własnego pokoju, niewygodne łóżko lub nieodpowiednia temperatura w pomieszczeniu. Jeśli 10-latek nie chce spać sam, to znaczy że trzeba się temu bliżej przyjrzeć. Nie mówię tutaj o krótkotrwałych akcjach.
Przyjście na chwilę, poleżenie oraz przytulanie przed snem są jak najbardziej wskazane. W momencie, gdy dziecko ma zły sen i przybiegnie w nocy do rodziców też jest ok. Natomiast spanie cały czas z rodzicami w tym wieku powinno wzbudzać w rodzicach niepokój. Coś jest chyba nie tak? Należy w takim wypadku znaleźć przyczynę na dobrą ogółu a przede wszystkim pociechy.
Spanie z dzieckiem – wady
- brak wzajemnej bliskości rodziców,
- wiercenie się dziecka,
- odrzucenie z powodu spania jednego z rodziców na kanapie, dzieci zajmują miejsce w sypialni,
- problemy z odseparowaniem od rodzica.
Spanie z dzieckiem – zalety
- stały nadzór rodzica nad snem dziecka,
- brak nocnego zaglądania do pokoju dziecięcego,
- prawidłowy rozwój psychiczny dziecka,
- ułatwione nocne karmienie w wieku niemowlęcym,
- mocne relacje.
Sposoby na zachęcenie dziecka do samodzielnego snu
Mając dziecko, które nie chce spać w swoim łóżku a jest już w wieku szkolnym, można zachęcić by zaczęło samo sypiać. Jak to zrobić? Przede wszystkim stwarzając przyjazne warunki do komfortowego snu. Pokój to swego rodzaju azyl. Posiadanie go na wyłączność jest ogromnym szczęściem.
Nie jazdę dziecko ma takie udogodnienia. Można jednak zorganizować przestrzeń, która będzie zachęcać do samodzielnego spania. Sprzyjająca aranżacja, ulubione zabawki w zasięgu ręki oraz kolory mają istotne znaczenie. Wiadomo nie od dziś, że zieleń działa uspokajająco. Wietrzenie pomieszczenia przed snem pozwala lepiej zasnąć. Tak samo, jak ciepła kąpiel. Przytulanie, ciepłe słowa czy też czytanie bajek nastraja bardzo pozytywnie. Żaden rodzic nie powinien o tym zapominać i praktykować. Wychowanie dziecka jest bardzo ciężkim zadaniem. Stworzenie odpowiednich warunków oraz miłość pozwalają na zapewnienie młodemu człowiekowi najlepszych warunków dla prawidłowego rozwoju psychicznego i fizycznego.
Rodzicu, nie zapominaj o tym. Przyszłość twojego dziecka jest w twoich rękach. Okazywanie wzajemnej miłości i troska o wszelkie potrzeby są bardzo ważne. Spanie z 10 letnim dzieckiem jest ok, jeśli zdarza się sporadycznie. Rodzice też powinni mieć możliwość spędzenia czasu we dwoje w sypialni. Wpływa to na dobro całej rodziny.
