Elżbieta I rządziła twardą ręką całą Anglią przez 44 lata i 4 dni. Zmarła 24 marca 1603 roku, lecz przed śmiercią drobiazgowo zaplanowała swój pochówek. Królewskie pogrzeby mają to do siebie, że są niezwykle doniosłe. Ten jednak był wybuchowy. I to dosłownie!
Panowanie Elżbiety I
Urodziła się 7 września 1533 roku w Greenwich i była córką Henryka VIII oraz drugiej żony króla, Anny Boleyn. Przez historyków nazywana była Glorianą albo też Królową-Dziewicą. Nigdy nie wyszła za mąż i nie sprowadziła na świat potomka. Z tego względu, wraz z jej śmiercią, wygasła dynastia Tudorów. Być może to nieszczęśliwe dzieciństwo tak mocno zahartowało Elżbietę. Do trzeciego roku życia mieszkała z matką, jednak w 1536 roku Anna Boleyn została skazana na śmierć za cudzołóstwo, zdradę oraz uprawianie czarów.
Po tym dramatycznym wydarzeniu, Elżbieta została pozbawiona tytułu księżniczki, od tego czasu tytułowano ją jedynie jako „lady”. Z dala, na wygnaniu obserwowała kolejne zmiany żon przy boku swojego ojca. Po Jane Seymour, która była matką późniejszego króla, Edwarda VI, żoną Henryka VIII była księżniczka pochodząca z Niemiec, Anna z Kleve, jednak szybko stała się rozwódką. Kolejna księżniczka, lady Katarzyna Howard, po dwóch latach w miarę szczęśliwego małżeństwa, również skończyła na szafocie. Ośmioletnia wówczas Elżbieta miała wtedy powiedzieć słynne słowa:
I will never marry. Nigdy nie wyjdę za mąż
Jak wyglądała Elżbieta I?
Historycy są zdania, że Elżbieta I miała niezwykle ujmującą osobowość oraz hipnotyzującą charyzmę. Odziedziczyła to po ojcu, który przez całe swoje życie uwielbiał flirty i hulaszczy tryb życia. Jednak po właśnie po matce była pełna wdzięku i piękna. Opisywana jest jako szczupła i delikatna, z inteligentnymi, czarnymi oczami oraz zgrabną figurą i ognisto rudymi włosami. Miała również niezwykłą zdolność do zdobywania sympatii innych ludzi.
Królewskie pogrzeby – śmierć Henryka XVIII
W 1547 roku cała Anglia pogrążyła się w żałobie z powodu śmierci swojego króla, Henryka VIII. Na angielski tron wkroczył Edward VI, a Elżbieta została przekazana pod opiekę Katarzyny Parr oraz Thomasa Seymoura. Dzięki tej parze otrzymała najlepsze wykształcenie. Nie bez znaczenia był fakt, że Elżbieta była niezwykle inteligentna i pojętna. Z powodzeniem władała sześcioma językami: szkockim, francuskim, włoskim, hiszpańskim, greckim i łaciną. Co istotne, została wychowana w wierze protestanckiej.
Kiedy Edward VI umarł, cień padł na życie i zdrowie przyszłej królowej Anglii. Jej siostra, Maria I Tudor, siłą zdobyła władzę i zasiadła na tronie. Swoją siostrę Elżbietę, skazała na więzienie w Tower za udział w spisku przeciwko prawowitej królowej. Więzienie szybko zmieniło się w areszt domowy pod osobistym nadzorem Henryka Bedingfielda. Po kilku miesiącach nakazano jednak Elżbiecie wrócić na dwór królewski. Maria I umarła w 1558 roku i wtedy to właśnie Elżbieta przejęła angielski tron.
Ostatnia koronacja po łacinie
Anglia odetchnęła po śmierci Marii I i z radością przyjęła nową królową. Pochód który został zorganizowany w Londynie, przyciągnął tłumy. Z tej okazji właśnie wystawiano sztuki i różnego rodzaju parady. Ostatecznie do koronacji doszło 15 stycznia 1559 roku. Co ciekawe, najwięcej problemów z organizacją tego wydarzenia było w kwestiach religijnych. I to one bardzo mocno naznaczyły cały okres panowania królowej.
Ciekawostką jest fakt, że była to ostatnia koronacja przebiegająca według przepisów obrządku łacińskiego. Każde kolejne włożenie korony na głowę nowego władcy było już przeprowadzane w obrządku anglikańskim. Co znamienne, jedną z pierwszych decyzji był Akt o ujednoliceniu, wprowadzający w całym kraju jedyną religię: protestancką.
Kogo miała poślubić Elżbieta I?
Przed wiekami kwestia dziedziczenia była niezwykle istotna, dlatego też niemal natychmiast zaczęto szukać godnego partnera dla królowej Anglii. O rękę Elżbiety I starali się zarówno król Hiszpanii Filip II jaki i car Rosji Iwan IV Groźny. Żadnego z nich jednak nie wybrała, pozostając przy swoich własnych przekonaniach.
Do ślubu Elżbiecie I nie spieszyło się również z powodów czysto praktycznych. Z jednej strony istniała realna obawa, że przez małżeństwo znacznie uszczupli swój majątek. Z drugiej, że będzie musiała oddać część swojej władzy w ręce przyszłego króla. Powiedzmy sobie szczerze, że nie miała również dobrych wzorców z przeszłości. Tragiczna śmierć matki na szafocie czy liczne rozwody ojca, Henryka VIII sprawiły, że mocno pozostała przy swoim i nigdy nie zmieniła stanu cywilnego.
Tajemniczy medyk ze Śląska
W 1562 roku królowa zachorowała na ospę. Choroba ta, dzisiaj dotykająca raczej tylko małe dzieci, w ówczesnej Anglii była bardzo niebezpieczna. Do tego stopnia, że parlament zażądał od Elżbiety wskazania swojego dziedzica, aby uniknąć zamieszek w kraju. Kroniki jednak wspominają później, że Elżbieta I wyzdrowiała dzięki medykowi ze Wschodu, niejakiemu Burkotowi, lekarzowi pochodzenia śląskiego.
Wybuchowy pogrzeb Elżbiety I
Królewskie pogrzeby zwykle są zaplanowane w bardzo drobiazgowy sposób i tak też miał wyglądać pogrzeb Elżbiety I. Jednak jej stanowcze rozkazy wskazywały na fakt, że nowy król może zasiąść na angielskim tronie dopiero w miesiąc po śmierci królowej. Zabalsamowano więc ciało Elżbiety I, lecz zrobiono to nadzwyczaj nieudolnie. Podczas kolejnych dni czuwania przy trumnie wyłożonej ołowiem, dwórki usłyszały ogromy huk, a potem zobaczyły roztrzaskująca się trumnę. Pozostałe w zwłokach królowej gazy doprowadziły do wybuchu. Musiały być zszyte jeszcze raz, aby godnie prezentowały się podczas królewskiego pogrzebu.
Zobacz również: Tej historii nie nauczysz się w szkole. Poznaj nieznane fakty!
Tyle historia i jej ciekawostki. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że najbliższe królewskie pogrzeby będą miały mniej burzliwy przebieg. Historia pisze jednak tak niesamowite scenariusze, o których nie śniło się nawet najlepszym scenarzystom. Kto wie, co przyniesie czas?
