Była Kanclerz Niemiec Angela Merkel otrzymała Pokojową Nagrodę UNESCO im. Félixa Houphouëta-Boigny’ego. Jury przyznało ją w uznaniu dla „zasług” byłej szefowej niemieckiego rządu podczas kryzysu migracyjnego w roku 2015.

Wszyscy członkowie kapituły przyznającej nagrodę przypominali, że byli pod wrażeniem odważnej decyzji Angeli Merkel o przyjęciu do kraju 1,2 miliona uchodźców z krajów Bliskiego Wschodu w trakcie kryzysu 7 lat temu. Członkowie jury, na czele z przewodniczącym Denisem Mukwege, stwierdzili, że jest to bezsporne dziedzictwo pozostawione przez byłą kanclerz.

Jak argumentował decyzję jury dyrektor generalny UNESCO Audrey Azoulay, uniwersalny charakter cierpienia powoduje, że uniwersalne są również rozwiązania. Wskazał, że budowanie pokoju polega na otwieraniu drzwi dla tych, którzy doznają cierpienia. Zaznaczył, że decyzja podjęta przez jury przypomina wszystkim iż sposób traktowania migrantów oraz uchodźców to kwestia rozsądzająca.

Nagroda UNESCO imienia Félixa Houphouëta-Boigny’ego przyznawana jest osobie, instytucji bądź też organowi, prywatnemu albo publicznemu, który w istotny sposób w swojej działalności przyczynia się „promowania, badania, zabezpieczenia lub utrzymania pokoju” w myśl Karty Narodów Zjednoczonych i Konstytucji UNESCO.

W 2015 roku ówczesna kanclerz Niemiec Angela Merkel ogłosiła politykę „otwartych drzwi” wskutek której do Niemiec w krótkim czasie przybyło ponad 1,5 miliona migrantów, w większości z krajów Bliskiego Wschodu takich jak Syria, Irak, Afganistan oraz Erytrea. To właśnie ona wystosowała publicznie zaproszenie dla przybyszów spoza Europy, co wydatnie przyczyniło się do dalszego nakręcenia fali migrantów.

Skutki tego masowego napływu migrantów muzułmańskich do Niemiec okazały się opłakane. W krótkim czasie w kraju pojawiły się na masową skalę problemy związane z przemocą seksualną wobec kobiet, czego przykładem była pamiętna noc sylwestrowa w Kolonii, zwiększona ilość zamachów terrorystycznych, czy też problemy z lokowaniem uchodźców, których próbowano przymusowo wysyłać do innych państw w ramach tzw. „kwot”.