Bunt dwulatka to potoczne określenie, gdyż tak naprawdę malec może zacząć buntować się zarówno nieco wcześniej, jak i nieco później.

Jest to jednak ten etap w życiu małego człowieka, kiedy zaczyna on dostrzegać, że jest indywidualną jednostką i może samodzielnie o sobie decydować. Jak rozpoznać, że to już bunt dwulatka? Jak radzić sobie z dzieckiem, które przechodzi przez ten etap rozwoju? Sprawdź!

Czym jest bunt dwulatka?

Bunt dwulatka to kryzys rozwojowy, wynikający z intensywnego dojrzewania dziecka. Na zmiany w jego zachowaniu, które przypadają mniej więcej w okresie ukończenia drugiego roku życia, składa się między innymi rozwój układu nerwowego, sfery emocjonalnej i poznawczej małego człowieka. Dziecko dostrzega swoją odrębność i uczy się wyrażać własne zdanie. To już na tym etapie rodzic ma więc szansę ukształtować charakter swojej pociechy, jednocześnie nie próbując ograniczać jej indywidualności.

Po czym rozpoznać bunt dwulatka?

Objawy buntu dwulatka to przede wszystkim gwałtowna zmiana zachowania, w tym skrajne reakcje dziecka wynikające z trudnych emocji, z którymi malec zwyczajnie sobie nie radzi. Bunt dwulatka można rozpoznać po takich „symptomach”, jak:

• skłonność do dominacji – wydawanie rozkazów, samodzielne podejmowanie decyzji,
• gwałtowne reakcje i skrajne emocje – histeria, płacz, krzyki z błahych powodów, tupanie nogami,
• nadużywanie słowa „nie”,
• nadmierne zainteresowanie zabronionymi przedmiotami/miejscami.

Jak sobie radzić z buntem dwulatka?

Kiedy rodzic zrozumie, z czego wynika bunt dwulatka i związane z nim zachowania, łatwiej będzie mu adekwatnie do nich postępować z dzieckiem na co dzień. Warto zatem zastosować następujące metody:

1. Pozwól dziecku na samodzielność (oczywiście w granicach rozsądku) – z pewnością jako rodzic chcesz, aby pociecha była samodzielna, a to właśnie w tym czasie przejawia ona najsilniejszą ochotę na samodzielne jedzenie czy zakładanie bucików. Poświęć zatem nieco więcej swojego czasu na sprzątanie kuchni, a przed wyjściem z domu zarezerwuj dodatkowe kilka minut na dłuższe niż zazwyczaj ubieranie się do wyjścia, ale daj maluchowi spróbować swoich sił i doskonalić umiejętności.
2. Pozwól dziecku na własne wybory – dziecko w trakcie buntu dwulatka ciągle powtarza „nie”, ale służy to głównie podkreśleniu własnej odrębności (mały człowiek chce mieć inne zdanie niż rodzic), jeśli będziesz ciągle zakazywać i rozkazywać, nie usłyszysz niczego innego niż odmowa, dlatego pytaj i dawaj wybór (nawet jeśli jest on tylko pozorny).
3. Tłumacz i ustalaj reguły – bez reguł dziecko nie ma poczucia bezpieczeństwa, jeśli więc idziecie do sklepu, powiedz dziecku, co jest tam dozwolone, a co nie.
4. Obserwuj i wyciągaj wnioski – czyli naucz się rozpoznawać, kiedy pojawiają się trudne zachowania u dziecka – najczęściej dotyczy to chwil, kiedy jest ono zmęczone lub głodne – później spróbuj do nich nie doprowadzać.
5. Wprowadź rytuały – dzieci lubią rutynę i nie tolerują dobrze odstępstw od znanego rytmu dnia (czują się dzięki niemu spokojne i bezpieczne), dlatego staraj się przestrzegać ustalonej kolejności codziennych zadań.
6. Unikaj niepotrzebnych sporów – kiedy dziecko kłóci się o błahostkę, odpuść, ale jeśli chodzi o poważne, zasadnicze sprawy, na przykład związane z bezpieczeństwem, stawiaj sprawę jasno: reaguj stanowczo i nie toleruj sprzeciwu.
7. Chwal pociechę – obok nakazów, zakazów, planów, zasad i ustaleń musi być też miejsce na pochwały, które pozwalają utrwalić dobre zachowanie malucha.

Bunt dwulatka to dla rodzica wielka próba cierpliwości. Warto pamiętać, że taki etap w życiu dziecka jest zupełnie naturalny, dlatego kiedy malec wpada w furię, to rolą mamy czy taty jest zachować spokój i nie dać ponieść się emocjom.

Korzystne jest nazywanie tego, co czuje pociecha i tłumaczenie jej, że ma prawo gniewać się, złościć czy smucić. Dobrze jest pamiętać również o konsekwentnym postępowaniu – dziecko potrzebuje jasnych reguł i granic.

 

 

 

Bunt dwulatka – ile trwa?

Liczysz na to, że bunt dwulatka po prostu minie? Nie radzisz sobie z wdrożeniem właściwych zasad postępowania? Musisz mieć świadomość, że ten etap rozwoju małego człowieka może zacząć się pomiędzy 18. a 22. miesiącem życia, natomiast trwać może nawet do ukończenia przez dziecko 4. roku życia. Jest to kwestia w pełni indywidualna, uzależniona zarówno od cech charakteru dziecka, jak i od postępowania rodziców. Zdarza się, że bunt dwulatka przeradza się w bunt trzylatka. Jeśli chcesz tego uniknąć, pomóż dziecku nauczyć się wyrażać własne emocje i poglądy, a także rozumieć ustalone zasady. Mały człowiek samodzielnie opanowuje te umiejętności dopiero około 4 roku życia.